കാഴ്ച്ചയ്ക്കിപ്പുറം
നീയും ഞാനും രണ്ടു വഴികളായിരുന്നു .
നീ തുഴയുമ്പോള്‍ ....ഞാനും
പുഴയെക്കുറിച്ച് ഓര്‍ത്തതേയില്ല .
ഇന്നലെ ............
പുഴയില്‍ നീയൊഴുകിപ്പോകുന്നത് ഞാന്‍ സ്വപനം കണ്ടു .
ഞെട്ടി എണീറ്റ്
നിന്‍റെ കൈ പിടിക്കാന്‍ ഓടിയെത്തിയപ്പോള്‍
എനിക്ക് പുഴയുടെ വേഗമായിരുന്നു .
പുരോഗമന സാഹിത്യകാരി സുഹൃത്ത്‌ ചോദിച്ചു
പുഴ ഒരു ഒതുങ്ങിക്കൂടലല്ലേ ?
കടലിനോളം വളരാന്‍ ശ്രമിച്ചൂടെ ?...എന്നെപ്പോലെ .
എത്ര വളര്‍ന്നാലും
ഓര്‍മ്മയുടെ ഇത്തിരി വെട്ടം പുഴയില്‍ കളഞ്ഞു പോയവര്‍ക്ക്
മറ്റൊന്നും മനസ്സിലാവില്ല .
ജീവിതം ഒരു കടല്‍ പോലെ ചുഴി നിറഞ്ഞതെന്നോ ?
നീ കടലുള്ളില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നുവെന്നോ?....ഒന്നും.
അത് കൊണ്ടാവാം .....
ചെന്നു ചേരേണ്ട കടലിനേക്കാള്‍ പുഴ പലപ്പോഴും ശുദ്ധമായിരിക്കുന്നതും
കടുത്ത വേദനകള്‍ താങ്ങാനാവാതെ വേനലില്‍ വറ്റി വരളുന്നതും.
എങ്കിലും ............
വറ്റാത്ത നിറവായ്‌ ...പുഴയിവിടെ..
അരികില്‍ ഞാനും.
കാത്തിരിക്കുമൊരു കടലുണ്ട് ..
കടലോ ...നീയോ?
.
...
No comments:
Post a Comment