Saturday, December 7, 2019

നിശാഗന്ധി___________നീ ..രാത്രിയിൽ മാത്രംപൂക്കാറുള്ള ..,നക്ഷത്രക്കണ്ണുള്ള..,കവിതയാണ്.സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് നീ പറയുമ്പോഴൊക്കെ..,കൈവിട്ടകന്നു പോയൊരുവിരൽത്തുമ്പിൽ നിന്നും.. താഴെ വീണു ചതഞ്ഞൊരുനീലിച്ച പൂവായി ,ഞാനറിയാതെ മാറിപ്പോകാറുണ്ട്.നീയിറങ്ങിപ്പോയപടവുകൾക്കിപ്പുറമൊരുപച്ച മരക്കാടുണ്ടെന്ന്..,അപ്പോഴൊക്കെയുംഞാൻ സ്വയം ആശ്വസിപ്പിക്കാറുമുണ്ട്. നിലാവു തൊടുമെന്നുടൽച്ചില്ലയിൽഒരു ശബ്ദവീചി മാത്രംരാത്രിയിൽകനം വച്ചിങ്ങനെ..,വിങ്ങി നിൽക്കുന്നത്...രാവിന്റെ വിഭ്രമത്തിലലിഞ്ഞ്..,തൊട്ടറിയേണ്ടി വരാറുണ്ട്.ദീപാലങ്കൃതമായ കൈവഴികളിൽമറന്നു വച്ചൊരുഇളം വിരൽച്ചൂടിനെ,തിരഞ്ഞു മടുത്ത്..,ഓരോ നിലാവിലുംനീയെനിക്കായ് പൂക്കുന്നു.പഴകിയ ഓർമ്മകളെങ്കിലുംപൂത്തു നിൽക്കും നിൻ വാക്കാൽനെഞ്ചു കീറാറുണ്ടെങ്കിലുംനീയെനിക്കെന്നുംപൂത്തു നിൽക്കും കനലാണ്.ഓർമ്മയും സ്പർശനവുംഉള്ളു പൊള്ളിക്കുമെങ്കിലുംസ്നേഹസുഗന്ധത്താൽഉൺമയേറിയത്.ഏതിരുളിലും വഴികാട്ടിയാവുമെൻഉൾവെളിച്ചവും.__.___________ മഞ്ജുള_______

No comments:

Post a Comment