തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ

പഴയൊരീണം ,

പൊതിഞ്ഞലുത്തൊരാ.

പുത്തിലഞ്ഞി ചുവട്ടിൽ

നിശബ്ദയായ് ,

മൗനരാഗക്കുരുക്കഴിച്ചോർമ്മകൾ

ചേറ്റിയൊപ്പിത്തളർന്ന ലാവണ്യമേ,

ഇനിയൊരിക്കലും

ചേർന്നുണരാത്തൊരീ

ഹരിത ജീവതരംഗത്തിലിന്നിതാ...,

നിറയെ വെള്ളിലക്കമ്പി ച്ചരടിനാൽ

കോർത്തെടുക്കൂ...

നിലാവുണരും മഴ.

കോരിയെത്ര കുടിയ്ക്കിലും

ചോക്കാത്ത

സ്നേഹതാരകം

ചേർത്തു നിറച്ചതിൽ,,,

ഉണ്മയെത്തൊടും

 പൂ ഞരമ്പിറ്റിച്ച്

കൺ തുറക്കും

കിനാവിലാഴ്ന്നീടുക