Friday, December 14, 2018

ഒറ്റയ്ക്ക്

എവിടെയോ...
ഇരുളുടഞ്ഞ തീരത്ത്
നീയുണ്ടാകുമെന്നറിയാം.
വരിതെറ്റിയ നോട്ടത്തിനൊടുവിൽ
ഇലകൾ പൊഴിച്ച്;
നീയെനിക്കായ്
തനിച്ചു കാത്തു നിൽക്കുമെന്നുമറിയാം.
എന്നിട്ടും
എൻ്റെകടവു വറ്റിയ കാലത്തും
തിരിഞ്ഞു നോക്കണമെന്നു
തോന്നിയില്ല.
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാൽ
നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന
നിൻ്റെ പ്രണയക്കടലിൽ
ഞാനുരുകിത്തീരുമെന്നുമറിയാം.
നിൻ്റെ സ്നേഹക്കടലിൽ
ലയിക്കാതെ ...
മുഖം ചുളുപ്പിക്കുo
ഉപ്പു രസമായ്...
ഈ കടവിൽ ഞാനില്ലെങ്കിൽ
ഒറ്റയാവലിൻ്റെ കുരുക്കിൽ
നീയൊരു ചിത്രമായെന്നെ ചേർത്തു വരച്ചേക്കും.
ചേർത്തു വയ്ക്കുന്തോറും
നീളമേറുന്ന നമ്മളെപ്പോലെ..,
ഒരിക്കലും പാകമാകാത്ത
ആയിരം ശ്ലഥചിത്രത്തിളക്കത്തിൽ..
ഒരു കണ്ണീരോർമ്മയായ്..;
ഏതോ അനാദികാലത്തിൽ വീണുരുണ്ട്...
നമ്മൾ...
____&&&&_&_&&___&&
_ മഞ്ജുള_

No comments:

Post a Comment